หนึ่งปีผ่านไป...ไวเหมือนโกหก...
จำไ⁞ด้ว่า...ผมเขียนบล๊อคแรกในชีวิต...ก็เมื่อวันลอยกระทงปีที่แล้ว...
ปีนี้...ก็เหมือนกับทุกปี...ลอยกระทงสถานที่เดิม...สะพานยักษ์ จ.นครปฐม...
ผมเชื่อว่าความสุขที่แท้จริง...คงไม่จำเป็นต้องวิ่งไปหาที่ไหนไกล...
และคงอาจเพราะด้วยนิสัยส่วนตัวของผม
ที่ชอบทำอะไรแบบเดิมๆ...ซ้ำๆ...
จนกว่าตัวเองจะรู้สึกว่า...ชาชินกับมัน และเบื่อหน่ายมันไปในที่สุด...
อะไรในแบบซ้ำๆ ของผมก็อย่างเช่น...
กินข้าวร้านไหน...ก็จะกินประจำอยู่ร้านนั้น...ไม่เคยคิดที่จะเปลี่ยน...
หรือกระทั่งเมนูอะไร...ก็จะสั่งเมนูนั้นจน...แม่ค้าจำได้...
ไม่รู้ว่าเพราะรสชาติอาหารที่ถูกปากด้วยกระมัง...ไม่แน่ใจ
ผมกลับคิดว่า...บางทีการที่ทำอะไรซ้ำๆ ย้ำๆ มันก็เป็นสิ่งที่ดีนะ...
ถึงใครอาจจะมองว่า...”นี่เราเป็นคนจำพวก...ย้ำคิด ย้ำทำ หรือเปล่า...”
อย่างน้อยมันก็ช่วยให้ผม...เป็นคนที่เข้าใจอะไรๆ ได้ป็นอย่างดี...
เรียนรู้เป็นอย่างๆ...เข้าใจเป็นเรื่องๆ...
เมื่อเข้าใจตรงนี้แล้ว...ก็จึงค่อยเปลี่ยนไปเรียนรู้สิ่งอื่นๆ ต่อไป...
ไม่เปลืองสมอง เสียเวลา...กลับมาเรียนรู้ใหม่...
แต่อย่างไรเสีย...การเปลี่ยนแปลงก็เป็นสิ่งที่ดี...
เพราะการเปลี่ยนแปลงส่วนใหญ่...มักจะเปลี่ยนไปในทางที่ดีเสมอ...
ตัวผมเอง...ก็ยอมรับและเชื่ออย่างนั้น...
แต่ในสิ่งที่ดี ก็ย่อมมีสิ่งที่ด้อยเป็นธรรมดา...ของคู่กัน
ถ้าหากการเปลี่ยนแปลงใดๆ เกิดขึ้นบ่อยเกินไป...
จุดยืนที่แท้จริงก็คงยากที่จะหาเจอ...เสน่ห์ในตัวก็จะหดหาย...
กลายเป็นคนเอาแน่เอานอนไม่ได้...และขาดความน่าเชื่อถือ...ไปในที่สุด...
ออกนอกเรื่องมาเสียยาว...
สำหรับวันลอยกระทงปี ๒๕๕๕ นี้...ก็ขอขมาและขอพรพระแม่คงคา...
จงช่วยคุ้มครอง ปกปักษ์รักษา...ให้เพื่อนพ้อง น้องพี่ ที่เข้ามาชมบล๊อกนี้...
ทั้งที่รู้จักก็ดี ไม่รู้จักก็ดี...
จงมีแต่ความสุขกาย สบายใจ พลามัยแข็งแรง...
ขอให้ทุกข์โศก โรคภัยทั้งหลาย จงมลายหายไปกับสายน้ำ...
คิดสิ่งใดก็ขอให้สมปารถนา...แจ๊คพ็อตรวยทอง รวยล้าน จากฝาอิชิตันนะครับ...
....แล้วพบกันในโอกาสต่อไป
“ว๊ดดี้ไทยแลนด์”
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น